 |
|||
Nieuwsbrief 54 - Maart 2012
|
Vrienden van de luchtvaart,
op zondag 11 maart vond er een lovenswaardig evenement plaats in het Stampe&Vertongen Museum (www.stampe.be). Dankzij ondermeer Simon Watson van The Aviation Bookshop (www.aviation-bookshop.com) kwam Captain Eric Melrose 'Winkle' Brown een voordracht geven, gevolgd door een signeersessie van zijn laatste boek ‘Miles M.52. Gateway to supersonic flights’. Captain Brown (°21 januari 1919, CBE, DSC, AFC, Honorary Fellowship Royal Aeronautical Society) is een ex Royal Navy Officier en testpiloot die met meer verschillende vliegtuigtypes (487) heeft gevlogen dan wie ook in de geschiedenis van de luchtvaart. Bovendien is hij de meest gedecoreerde piloot van de Fleet Air Arm en houder van het wereldrecord landingen op vliegdekschepen.
Captain Brown werd verwelkomd door Danny Cabooter, voorzitter van het Stampe&Vertongen Museum. Brown heeft een ijzersterk geheugen. Het publiek luisterde met veel respect en bewondering naar zijn persoonlijke verhalen over de ontmoeting met o.a. Hermann Göring en Heinrich Himmler, of naar zijn getuigenis over de bevrijding van het concentratiekamp van Bergen-Belsen. Het was duidelijk dat die beelden onuitwisbaar en vlijmscherp in zijn geheugen waren gegrift. Vanaf 1945 testte Brown voor het Britse ministerie van defensie verschillende Duitse vliegtuigen, o.a. de toen zeer geavanceerde Messerschmitt Me 262. Een massaproductie van de Me 262 Schwalbe en een grotere beschikbaarheid aan Duitse piloten had de geallieerden stevig parten kunnen spelen.
Captain Brown schetste voor zijn talrijk publiek de evolutie van de vliegtuigsnelheid tussen de eerste Schneider race in 1913 en de vlucht van de Amerikaanse Bell X-1. De X-1 doorbrak op 14 oktober 1947 als eerste de geluidsmuur in een gecontroleerde horizontale vlucht. Volgens Captain Brown was de Britse Miles M.52 (bijgenaamd ‘Gilette’ omwille van de vlijmscherpe vleugel) zo goed als klaar om de geluidsbarrière te doorbreken maar werd het project op het allerlaatste gestopt ten gunste van de Amerikanen. Vertegenwoordigers van Bell en van de United States Army Air Forces (USAAF) hadden de experimentele M.52 voordien grondig mogen bestuderen en ze keerden terug naar de States met ideeën die ze gretig toepasten bij het ontwerpen van de Bell X-1. Zonder de vernuftige staartvlakken (‘flying tail’) van de M.52 had de X-1 de geluidsmuur niet kunnen doorbreken, aldus Brown. Tussen het publiek zat ondermeer een Deense bezoeker die er met plezier een rit naar Deurne voor overhad om Captain Brown te horen getuigen over de wedloop door de geluidsmuur. Die Deen moet ook genoten hebben van de stemmige receptie die achteraf werd aangeboden in het museum.
Het was toch weer opvallend hoeveel enthousiastelingen hun boek lieten signeren. De dedicatie verandert niets aan de inhoud maar geeft het luchtvaartboek toch een heel persoonlijk cachet. Zal een e-boek ooit zo een persoonlijk tint kunnen krijgen? Ongetwijfeld zitten ook in uw boekenkast luchtvaartboeken met een heel eigen herinnering. Het boekenverhaal van onze collega Jan Vanhulle willen we u niet onthouden. Jan: “Het boek ‘Wings on my Sleeve’ van Eric ‘Winkle’ Brown heb ik in 1998 op de kop getikt in Freiburg in antiquariaat Bernecker. Jaarlijks ging ik er eens langs en telkens maakte ik een babbeltje met de oude eigenares van het boekenpaleis. Ze had een mooie luchtvaartafdeling waar ik een volledige namiddag zoet mee was, tot groot geluk van mijn echtgenote die op hetzelfde moment ging shoppen in de Kaufhäuser. Toen ik het boek ‘Wings on my Sleeve’ vond had ik onvoldoende Deutsche Mark om het te betalen, ik ben ook niet de man om af te dingen. Toen verborg ik het boek achter een rij prozaboeken in een andere afdeling, in de hoop het exemplaar een jaar later terug te vinden. De vakantie kwam en de uitstap naar Freiburg werd bespoedigd, Bernecker was er nog (nu al jaren niet meer) en het boek van ‘Winkle’ vond ik terug op de plaats waar ik het verborgen had, de weg ernaartoe kon ik blindelings vinden. Het was gesigneerd door ‘Winkle’ op Christmas 1961, ik kocht het in 1999 voor 30DM. Zondag nam ik het mee naar het Stampe&Vertongen Museum en ik liet het daar opnieuw signeren.”
Frans brengt een kort artikel met wat aanvullingen over het vliegveld van Casteau. Jean-Pierre verklaart in zijn bijdrage waarom het cijfer drie echt geen geluksgetal is voor de Federale Politie. Kevin en Guy brengen ons een uitgebreide impressie van vliegtuigen die de afgelopen jaren met een OO-registratie vlogen. Tom sprak urenlang met Marc Meuleman, een piloot met 23.000 vluchturen in zijn logboek. Zijn verhaal speelt zich af tussen Moorsele en Congo. Giovanni werd goed ontvangen bij Eurosense, “your partner in Geo Information systems’. Het bedrijf is al bijna 50 jaar actief op de Belgische markt, we vonden het dus tijd om eens langs te vliegen.
Hangar Flying
ARTIKELS
|
|
 |
|
 |
Eurosense, een expert in geo-informatie |
 |
Marc Meuleman: van luchtcadet tot piloot zonder grenzen |
 ARTICLES |
|
 |
|
| IMPRESSIONS |
|
 |
|
